Eind 19e eeuw was de verdediging van de Nieuwe Hollandse Waterlinie ingedeeld in groepen.
Bij Gorinchem waren dat de groepen Gorinchem en Woudrichem. De Groep Gorinchem beheerde de verdedigingswerken (van noord naar zuid gezien) beginnende met het werk op de Spoorlijn (Gorinchem-Geldermalsen) boven Asperen tot en met fort Vuren aan de rivier de Waal. De verdedigingswerken bestonden uit vestingwallen, forten, z.g. werken, nevenbatterijen en tussen batterijen.
“Batterijen” zijn geschutsopstellingen. “Werken” zijn kleine fortachtige verdedigingswerken. De vestingwallen, forten en werken hebben ook geschutsbatterijen. Het verschil is, dat die omgeven zijn door een gracht en dus verdedigbare geschutsbatterijen zijn. Naar aanleiding van de uitvinding van de brisantgranaat, ingevoerd rond ca, 1885, die krachtig genoeg was om door te kunnen dringen in de buskruit en munitieopslag van de forten, was tot het inzicht gekomen, dat alle bewapening en mensen niet meer op de forten geconcentreerd moesten worden.
Deze moesten nu verdeeld worden over de verdedigingslinie. Vandaar dus de tussenbatterijen en infanteriestellingen langs de verdedigingslinie, als op deze kaarten aangegeven. bij de locatie van deze is wel weer rekening gehouden met eventuele doorgangspunten door de waterlinie, waar kades zijn of wegen iets hoger liggen.
Pagina verder in voorbereiding.