Na 24 uur ziet de soep er zo uit. Wat u ziet is roest, wat door het proces “elektrolyse” van de scharnieren deels is verwijderd. Op de scharnieren is de roest ook deels omgezet in Magnetiet Fe3O4. Een laagje zwart materiaal.
Zo zagen de scharnieren er uit na deze flink bewerkt te hebben met een roterende staalborstel op de boormachine. In deze conditie is de elektrolyse begonnen.
Na 48 uur elektrolyse en het met de staalborstel verwijderen van de zwarte Magnetiet laag is dit het resultaat.
Na 89 jaar buiten en in de grond te hebben gezeten is het ijzer flink aangetast door roest.
Hier is mooi te zien, waar de scharnierplaat was bevestigd met een strak aangedraaide moer. Daartussen kon dus weinig vocht en zuurstof komen. De scharnierplaat is door de roest weggevreten, behalve daar waar de moer zat, waardoor er een moervorm ontstaan is.
Dit is een z.g. “scharnierduim”. De “hengen” waarmee de deur aan deze scharnierduimen hing, waren voorzien van zuigend passende bronzen bussen. Daardoor zijn de scharnierduimen minder aangetast door de roest.
Toch een mooi ontroestingsresultaat door toepassing van elektrolyse.
En op het idee gekomen door het bezoek aan de archeologiedagen bij het archeologisch depot Gorinchem.
Veiligheid:
Bij dit proces komt hoog explosief waterstofgas vrij en zuurstof.
Elektrolyse op kleine schaal moet dus in een goed geventileerde ruimte worden gedaan, of liever buiten. Grotere elektrolyseprojecten moeten altijd in de open lucht gedaan worden.
door
Tags: